Sa Pagharap sa Mga Paghihirap at Pagkabigo sa Buhay, Paano Magkakaroon ng Tunay na Pananampalataya sa Diyos

Sa ating buhay, madalas na nakakaranas tayo ng iba`t ibang mga paghihirap at kabiguan. Kapag nawala ang kapayapaan sa ating mga pamilya dahil sa isang bagay na labag sa ating mga kagustuhan na nangyayari, o kapag palagi tayong tinatanggihan ng bagong trabaho kahit na nagdadasal tayo, nagsisimulang mawala ang ating pananalig sa Diyos. Pagkatapos, sa pagsasaalang-alang sa lahat ng mga bagay na ito, ano nga ba ang tunay na pananampalataya? Paano natin makakamit ang tunay na pananampalataya sa Diyos?

Sinabi ng Panginoong Jesus, "At sinabi niya sa kanila, Dahil sa kakauntian ng inyong pananampalataya: sapagka't katotohanang sinasabi ko sa inyo, Kung magkaroon kayo ng pananampalataya na kasinglaki ng butil ng binhi ng mostasa, ay masasabi ninyo sa bundok na ito, Lumipat ka mula rito hanggang doon; at ito'y lilipat; at sa inyo'y hindi may pangyayari." (Mateo 17:20).

Sinasabi ng salita ng Diyos, "Habang sumasailalim sa mga pagsubok, normal sa mga tao ang manghina, o maging negatibo ang kalooban, o hindi malinawan ang kalooban ng Diyos o ang landas ng kanilang pagsasagawa. Ngunit ano't anuman, kailangan mong magkaroon ng pananampalataya sa gawain ng Diyos, at huwag itanggi ang Diyos, gaya ni Job. Bagama't mahina si Job at isinumpa ang araw ng kanyang sariling pagsilang, hindi niya itinanggi na lahat ng bagay sa buhay ng tao ay ipinagkaloob ni Jehova, at na si Jehova rin ang Siyang babawi sa lahat ng ito. Paano man siya sinubok, pinanatili niya ang pananampalatayang ito. Sa iyong karanasan, anumang pagpipino ang pinagdaraanan mo sa pamamagitan ng mga salita ng Diyos, ang hinihiling ng Diyos sa sangkatauhan, sa madaling salita, ay ang kanilang pananampalataya at pagmamahal sa Kanya. Ang Kanyang ginagawang perpekto sa pamamagitan ng paggawa sa ganitong paraan ay ang pananampalataya, pagmamahal, at mga hangarin ng mga tao. Ginagawa ng Diyos ang gawain ng pagpeperpekto sa mga tao, at hindi nila ito nakikita, hindi ito nadarama; sa gayong mga sitwasyon, kinakailangan ang iyong pananampalataya. Kinakailangan ang pananampalataya ng mga tao kapag may isang bagay na hindi nakikita ng mata lamang, at kinakailangan ang iyong pananampalataya kapag hindi mo mapakawalan ang iyong sariling mga pagkaintindi. Kapag hindi malinaw sa iyo ang gawain ng Diyos, ang kinakailangan mong gawin ay manampalataya at manindigan at tumayong saksi. Nang umabot si Job sa puntong ito, nagpakita sa kanya ang Diyos at nangusap sa kanya. Ibig sabihin, sa pagsampalataya mo lamang makikita ang Diyos, at kapag mayroon kang pananampalataya gagawin kang perpekto ng Diyos. Kung wala kang pananampalataya, hindi Niya ito magagawa. Ipagkakaloob sa iyo ng Diyos ang anumang inaasam mong makamtan. Kung wala kang pananampalataya, hindi ka magagawang perpekto at hindi mo makikita ang mga kilos ng Diyos, lalo na ang Kanyang pagiging makapangyarihan sa lahat. Kapag nananampalataya kang makikita mo ang Kanyang mga kilos sa iyong praktikal na karanasan, magpapakita sa iyo ang Diyos, at liliwanagan at gagabayan ka Niya sa iyong kalooban. Kung wala ang pananampalatayang iyon, hindi iyan magagawa ng Diyos. Kung nawala na ang pag-asa mo sa Diyos, paano mo mararanasan ang Kanyang gawain? Kung gayon, kapag lamang mayroon kang pananampalataya at hindi ka nagkikimkim ng mga pagdududa sa Diyos, kapag lamang mayroon kang tunay na pananampalataya sa Kanya anuman ang gawin Niya, saka ka Niya liliwanagan at tatanglawan sa iyong mga karanasan, at saka mo pa lamang makikita ang Kanyang mga kilos. Nakakamtan ang lahat ng ito sa pamamagitan ng pananampalataya. Nakakamtan lamang ang pananampalataya sa pamamagitan ng pagpipino, at kapag walang pagpipino, hindi magkakaroon ng pananampalataya."

Mula sa mga salita ng Diyos, makikita natin na ang tunay na pananampalataya sa Diyos ay nangangailangan sa atin upang magkaroon ng isang pusong natatakot sa Diyos, manalangin at umasa sa Diyos, upang hangarin na maunawaan ang kalooban ng Diyos at sundin ang mga pamamahala at pagsasaayos ng Diyos anuman ang uri ng mga kahirapan o pagkabigo. Gawing halimbawa si Job.

Nawala ang lahat ng kanyang mga pag-aari at ang kanyang mga anak sa loob ng isang araw, at pagkatapos nito ay ganap na napuno ng mga namamagang pigsa. Gayunpaman, hindi nagbigkas si Job ng isang salita ng pagreklamo sa Diyos, at nagpatirapa pa siya sa pagsamba sa pangalan ng Diyos. Nagagawa niya ito sapagkat naniniwala siya na lahat ng mga kaganapan at lahat ng mga bagay ay nasa kamay ng Diyos. Samantala, taglay ni Job ang kahulugan ng isang nilalang ng Diyos. Naniniwala siya na lahat ng kanyang kayamanan ay ipinagkaloob ng Diyos at na kung nais ng Diyos na kunin ang kanyang kayamanan, natural at makatwiran iyon. Sa gayon, nakaya niyang tumayo ng patotoo sa gayong malaking pagsubok at sa huli ay nakatanggap ng mas maraming mga pagpapala mula sa Diyos. Samakatuwid, hindi tayo dapat panghinaan ng loob o makaramdam ng pagkabigo kahit na anong mga paghihirap o dagok na ating kakaharapin. Hangga't naniniwala tayo na ang lahat ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng Diyos at pamamahala, magtiwala na ang lahat ng mga bagay na ginagawa ng Diyos ay mabuti, at manalangin sa Diyos upang hanapin ang Kanyang kalooban na may isang pusong masunurin, gayundin na magkaroon ng tunay na pananampalataya sa Diyos, may kakayahan tayong makita ang mga kamangha-manghang gawa ng Diyos.

I-click at basahin ang artikulong ito, at pagkatapos ay mauunawaan ano ang pananampalataya at mahanap ang landas upang magkaroon ng tunay na pananampalataya at makamit ang pagsang-ayon ng Diyos.

Rekomendasyon: 15 Bible Verse Tungkol sa Pananampalataya Upang Mapalago ang Iyong Pananalig